“De beste wijk van Zaandam. De mensen hier kennen elkaar, er is veel contact, het is hier allemaal heel sociaal. Poelenburg is echt een buurtje. Er wonen hier veel soorten mensen en ik heb met allemaal een goed contact.”

“Vanaf 1993 werkte ik samen met mijn broer Yasar als kapper in de Poelenburgse moskee. In 2009 heb ik deze kapperszaak geopend. Ik denk dat 90 procent van mijn klanten vanuit de moskee is meeverhuisd. Zelfs Ruud Veerman, die tot 2004 de burgemeester van Zaandam was, komt hier nog steeds voor zijn knipbeurten.”

“Ik heb het kappersvak in Turkije geleerd, in de zaak van mijn broer. Ik ging halve dagen naar school en halve dagen was ik aan het werk. Toen ik deze zaak hier opende, is mijn broer in de moskee blijven werken. In 2015 is hij helaas aan de gevolgen van een motorongeluk overleden. Heel droevig.”

“Als mannen in mijn stoel zitten voor een knip- of scheerbeurt, heb ik vaak mooie gesprekken. Ze bespreken hun zorgen met me en wat hen bezighoudt. Soms voel ik me net een psychiater, haha.”

“Die staan hier altijd klaar. Veel mannen uit de buurt komen hier ook langs als ze niet geknipt hoeven te worden. Maar voor een praatje en gezelligheid. Het is hier net een buurthuis. Zo gaat dat bij Turkse kappers. Meneer Murat en Ron komen hier bijvoorbeeld elke dag. De koffie en thee zijn trouwens van de baas. Gratis.”

“Ik heb er vier: drie zonen en een dochter. Twee zoons heb ik ook leren knippen. Eén zoon heeft aan de hogeschool in Leeuwarden gestudeerd. Petrochemie. Buurman Mahsun, die hier nu koffie zit te drinken, is met ze opgegroeid. Hij woonde een paar verdiepingen boven ons.”

“Mahsun woont nu al 15 jaar in Saendelft, maar is hier nog steeds bijna elke dag. Omdat zijn werk vlakbij is, zegt hij zelf. Maar hij komt ook op zijn vrije dagen, haha. Dat zegt genoeg, toch?”

“Er kwam net even een buurman binnen met twee grote dozen eieren bij zich. Of ik een tasje voor hem had. Natuurlijk, pak ik meteen. Als buren help je elkaar. Gewoonste zaak van de wereld.”

“Dat ondervinden mijn kinderen nu. En meer jongelui uit de buurt. Die willen graag hier blijven wonen. Maar voor een betaalbare woning moet je 15, 20 jaar ingeschreven staan. Er verhuizen hier ook veel mensen vanuit Amsterdam naartoe. Daardoor komen er nóg minder woningen beschikbaar.”

"Elke drie maanden is er hier een vergadering. Met de burgemeester, buren, woningcorporaties. Dan worden de problemen in de buurt besproken. De laatste jaren gaat het goed met Poelenburg. De problemen die er waren, zijn vooral heel groot gemaakt door de media. We leven prettig samen hier. Met respect voor elkaar.”