Hondenpoep. Dat bracht Marja Volkering uit Tutti Fruttidorp in Amsterdam-Noord op het idee van een buurttuin. In januari 2021 begon ze samen met buren met het maken van die tuin. Drie jaar later is het binnenhof tussen de Mandarijnen- en Rozijnenstraat veranderd in een kleurrijke en gezellige bloemen- en moestuin voor de buurt.

In 2020 krijgt Marja een folder in de brievenbus. Die gaat over het buurtbudget van de gemeente. En of mensen ideeën hebben voor hun buurt. Marja dacht meteen: dat heb ik wel.

De binnenhof achter haar huis bestond toen nog uit 3 saaie grasvelden. Daar stond een bord dat je je hond er niet mocht uitlaten. “Maar een buurtbewoner werd slecht ter been, en haalde dat bord weg”, vertelt Marja. “Nou ja, je snap dat als één iemand daar zijn hond uitlaat, iedereen dat al snel doet. Het binnenhof werd één groot hondentoilet. Als in de zomer de zon scheen en ik mijn raam open had, rook ik de poep in mijn huis. Door er een tuin van te maken, wilde ik dat probleem oplossen.”

De afgelopen drie jaar heeft Marja al vaak als compliment gehoord dat ieder hofje in de buurt een eigen tuin zou moeten hebben. “Maar dan heb je wel een gepassioneerde buurtbewoner nodig voor het onderhoud”, zegt Marja. Zijzelf is dat. “Ik heb een herseninfarct gehad en kan daardoor niet meer werken. Ik breng hele dagen in de tuin door.

Snoeien, onkruid wieden, paadjes aanleggen, slakken weghalen, groente en fruit oogsten, er is altijd wat te doen. En iedereen in de buurt is welkom om mee te doen. Ik heb ook al veel hulp gehad. Ik wil alleen niemand verplichten om bijvoorbeeld elke zaterdag te komen helpen.”

De meeste hulp krijgt Marja van buurvrouw Helen. “Zij had nog nooit getuinierd, maar wilde het graag leren”, zegt Marja. “Ze blijkt ontzettend groene vingers te hebben. Kijk deze ronde muurtjes met water en planten erin. Die heeft Helen gemaakt.”

Als Marja bezig is in de tuin, komen buren vragen stellen: Wat ben je aan het doen? Waarom doe je dat? “Zo komen we met elkaar in gesprek en zo leer ik steeds meer buren kennen. De tuin is een plek geworden waar buren elkaar ontmoeten. Er staan stoelen, tafels en bankjes. Afgelopen zondag heb ik samen met 4 buurvrouwen voor het eerst een high tea georganiseerd.”

Omdat het de eerste keer was, wilde Marja het klein houden. Om te kijken of zo’n high tea zou werken. Marja: “Al snel zaten we er met zijn vijftienen. Mijn buurvrouwen hadden ontzettende lekkere hapjes gemaakt. En één buurvrouw had zelfs een cake voor ons gebakken, terwijl ze zelf niet kon komen. Ikzelf kan totaal niet koken, maar ik heb wel 16 soorten thee.”

De tuin is ook een ontzettend fijne plek voor het organiseren van workshops voor de buurt. Zoals dreamcatchers maken, steentjes beschilderen en yoga. Dit jaar wil Marja zich meer richten op workshops die met de natuur te maken hebben.

“Wacht even, zie je dit beestje hier op tafel kruipen?” onderbreekt Marja haar verhaal. “Dat is de larve van een lieveheersbeestje. Die zet ik even op het duizendblad, daar zitten veel luizen op. Dat is een all you can eat-buffet voor lieveheersbeestjes.” Het tekent het enthousiasme van Marja: ze voelt zich als een vis in het water in de Tuttifrutti-Buurttuin. Ze is er elk moment mee bezig. En raakt er niet over uitgepraat.